Kroket, croquet of croquette?

Wat is nou de juiste schrijfwijze?

Wie zich verdiept in de frituurgeschiedenis of oude menukaarten bekijkt, komt het vroeg of laat tegen: de kroket heette vroeger vaak croquet of croquette. Toch betekent dat niet dat al die schrijfwijzen nog juist zijn. De officiële, hedendaagse Nederlandse vorm is simpelweg: kroket.

Franse oorsprong

Het woord croquette komt uit het Frans en is afgeleid van croquer, dat “knappen” of “kraken” betekent. Dat verwijst mooi naar het krokante korstje van een goed gefrituurde kroket. In Frankrijk en in veel andere landen wordt nog altijd de Franse vorm gebruikt. Denk aan croquette de crevettes of potato croquettes.

Chique verleden

In Nederland werd in de negentiende en vroege twintigste eeuw vaak de spelling croquet gebruikt. Dat gaf gerechten en menukaarten een wat deftige, Frans aandoende uitstraling. In kranten en kookboeken uit die tijd duikt croquet dan ook geregeld op. Sommige oude merken en horecazaken houden die schrijfwijze nog altijd in ere, puur uit traditie.

En dan is er nog dat balspel…

Let op: croquet is óók de naam van een Engels balspel waarbij spelers met houten hamers ballen door poortjes slaan, een soort kruising tussen golf en biljart in de buitenlucht. Dat woord spreek je uit als kro-kèt (met de klemtoon op de tweede lettergreep) en heeft dus niets met de gefrituurde snack te maken, behalve dat het precies hetzelfde gespeld wordt.

De juiste vorm vandaag

In het moderne Nederlands is de correcte schrijfwijze al lang kroket. Dat is de vorm die in het Groene Boekje en Van Dale staat. Zowel in de snackbar als op de menukaart hoort het dus officieel kroket te zijn – of het nu gaat om een rundvleeskroket, garnalenkroket of satékroket.

Samengevat

Oftewel: een croquet mag dan chiquer klinken, maar een echte vakman schrijft gewoon kroket — mét een k en zonder poespas.

Foto: Kroketten van ’t Vosje Met Goud Bekroond